In het concept verkiezingsprogramma ‘Verandering begint in de stad’ laten we zien hoe we als grootste partij in het stadsbestuur duurzame en sociale fundamenten hebben gelegd voor verandering. Voor de komende periode doen we vijf beloftes aan de stad om de extra uitdagingen aan te pakken waar Amsterdam op dit moment voor staat: een woning voor iedereen, een groene en klimaatneutrale stad, een radicaal andere economie, ongelijkheid en racisme aanpakken en Amsterdammers nog meer betrekken bij hoe hun stad eruitziet.

DOWNLOAD ONS CONCEPT VERKIEZINGSPROGRAMMA ALS PDF
Verandering begint in de stad - concept verkiezingsprogramma 2022 (pdf)


Bijna vier jaar geleden stond de stad Amsterdam op een kruispunt. Amsterdammers kozen voor een groene en linkse koers. Samen met de coalitiepartners hebben we gedaan wat beloofd was: grote veranderingen ingezet die Amsterdam een socialere, meer inclusieve en groenere stad maken. “Daar zijn we trots op”, zegt onze lijsttrekker Rutger Groot Wassink. “Maar ons werk aan de stad is nog lang niet af. Daarom presenteren we nu een programma waarmee de inwoners van Amsterdamop 16 maart 2022 weer volmondig kunnen stemmen voor een duurzame, sociale en verbonden stad.”

EEN PLEK WAAR VERANDERING BEGINT
De coronacrisis heeft de stad hard geraakt en de fundamentele weeffouten in onze economie en maatschappij pijnlijk blootgelegd. De wooncrisis, klimaatontwrichting, racisme, economische en sociale ongelijkheid moeten we keihard blijven bestrijden, en tegelijkertijd werken aan meer verbondenheid in de stad. Zodat Amsterdam een plek wordt waar verandering begint, mensen thuis zijn, een plek die hen bestaanszekerheid biedt en waar zij zich vrij voelen. Onze idealen zijn urgenter dan ooit.

We doen daarom vijf beloften in ons concept verkiezingsprogramma:

1. VOOR IEDEREEN EEN THUIS IN DE STAD
We vinden dat de overheid een actieve rol moet nemen om het fundamentele recht op wonen zo goed mogelijk te waarborgen. En neemt maatregelen waar de landelijke overheid bewust niet in wil grijpen. Een aantal programmapunten: 

• We richten een Gemeentelijke Woningbouwcorporatie op. Daarmee kopen we leegstaand vastgoed op en woningen van corporaties die anders op de vrije markt zouden belanden. Zo houden we de voorraad sociale huur op peil en versterken we het middensegment.
• We creëren meer opvang en begeleiding voor alle groepen zonder thuis, ook voor mensen zonder papieren. In Amsterdam slaapt niemand op straat. 
• We bieden voorrang aan leraren op scholen waar de tekorten groot zijn, en bewoners uit de eigen wijk krijgen een voorsprong bij nieuwbouw. 
• Het voortdurende erfpachtstelsel wordt omgezet naar Community Wealth Return. Zo vloeit gerealiseerde waardestijging terug naar de lokale gemeenschap zonder dat huidige bewoners plots met kostenstijgingen worden geconfronteerd. Eigenaars die hun woning sociaal verkopen betalen minder.
  

2. EEN RADICAAL ANDERE ECONOMIE VOOR AMSTERDAM
We willen af van een economie die is gericht op winsten voor grote aandeelhouders, en toe naar een lokale economie gericht op waarde voor Amsterdammers. Een aantal programmapunten:

• Bewoners van Amsterdam moeten profiteren van de winsten die in de stad gemaakt worden; door hogere lonen of mede-eigenaarschap in coöperaties. 
• We stoppen de groei van grote winkelketens in Amsterdamse winkelstraten door het samenvoegen van kleinere winkelpanden tegen te gaan.
• We voeren stadsbreed een lokale (digitale) munt in. Succesvolle voorbeelden als de Sardex op Sardinië laten zien dat waarde hiermee lokaal blijft circuleren en we winkelstraten en markten levendig kunnen houden. De gemeente bevordert de circulatie van de munt door hem zelf te gebruiken bij inkopen, leges en de belasting van commercieel gebruik van de openbare ruimte.
• We brengen Airbnb terug naar maximaal 21 dagen.
• De gemeente stopt met toerismecampagnes als het aantal van 12 miljoen is bereikt, conform het Volksinitiatief. Boven de 18 miljoen bezoekers neemt het stadsbestuur maatregelen, zoals het verder verhogen van de toeristenbelasting.
• We geven  geen voorrang meer aan grote internationale bedrijven die hier komen om winsten (onbelast) weg te sluizen naar schatrijke aandeelhouders. In de wijken waar de economie een steuntje in de rug kan gebruiken zetten we fondsen op die investeren in lokale ondernemers. Het rendement wordt uitgekeerd aan de bewoners.

3. EERLIJK VERGROENEN IN EEN KLIMAATBESTENDIGE STAD
GroenLinks wil dat Amsterdammers leven in een stad met schone, gezonde lucht, waarin de kosten en baten van de strijd tegen klimaatverandering eerlijk verdeeld worden. Een aantal programmapunten:

• We willen een ambitieuzer klimaatbeleid, met een nationale CO2-reductie van 65 procent in 2030. 
• We richten een Energiebank op, die mensen helpt hun energierekening te betalen, en we stimuleren woningeigenaren om sneller woningen energieneutraal te maken. 
• We schrappen nog eens 30.000 parkeerplaatsen om het autoverkeer en daarmee de CO2-uitstoot in de stad terug te dringen. 
• We strijden voor krimp van Schiphol. Bovendien willen we alle nachtvluchten en korte vluchten stoppen. Wat ons betreft doet de gemeente als aandeelhouder hier alles aan wat nodig is.
• We willen de stad zo inrichten dat we naar nul dodelijke verkeersslachtoffers gaan. Verkeersveiligheid gaat boven doorstroming van verkeer. 
• We blijven inzetten op wind- en zonne-energie binnen de Amsterdamse stadsgrenzen.
  

4. ONGELIJK INVESTEREN VOOR MEER GELIJKHEID IN DE STAD
​We blijven anti-zwart racisme, antisemitisme, moslimhaat, geweld tegen LHBTIQ+’ers en andere vormen van racisme en discriminatie te vuur en te zwaard bestrijden. En, anders dan de landelijke overheid gaat GroenLinks uit van vertrouwen in Amsterdammers en niet van wantrouwen. Een aantal programmapunten:

• We willen experimenteren met ‘cash-first’- projecten, waarbij mensen kunnen kiezen om in plaats van een hulptraject een geldbedrag te ontvangen.
• Mensen in de bijstand worden niet gedwongen een zogenaamde ‘tegenprestatie’ te leveren. Hulp en begeleiding is het uitgangspunt, niet dwang en drang. En bijverdienen wordt gestimuleerd, om eerder weer mee te kunnen draaien in een betaalde baan.
• De Werkbrigade wordt doorontwikkeld zodat basisbanen voor meer mensen beschikbaar komen.
• We breiden de mogelijkheid uit om schulden door de gemeente te laten overnemen. Schulden lopen zo niet verder op door incassobureaus.
• De gemeente erkent 1873 als het jaar waarin de slavernij is afgeschaft. In 2023 wordt daarom groots stilgestaan bij 150 jaar afschaffing van de slavernij en ons slavernijverleden. 
• Scholen moeten toegankelijk zijn voor alle kinderen. Hoge ouderbijdragen mogen ouders niet afschrikken. Basisscholen in Amsterdam die een ouderbijdrage hoger dan 112 euro per jaar vragen, krijgen geen subsidie van de gemeente.
• Amsterdam doet er alles aan om de Amsterdamse gedupeerden te helpen daar waar de landelijke overheid hen in de steek laat, zoals door het overnemen van schulden, het helpen bij het vinden van huisvesting en de juiste zorg.

5. DE STAD MAKEN WE SAMEN
De stad wordt niet gemaakt in het stadhuis. Dat gebeurt op straat, op het sportveld, op het werk en thuis, dat gebeurt overal waar Amsterdammers elkaar ontmoeten. Een aantal programmapunten:

• Jongeren vanaf 14 jaar moeten gelijkwaardig kunnen meedoen en meestemmen bij alle democratische instrumenten. 
• Nieuwe democratische instrumenten worden op grotere schaal en in meer gebieden ingezet. Bijvoorbeeld buurtrechten, buurtbudgetten, buurtbegrotingen, coöperatieve burgerinitiatieven (commons), het volksinitiatief, referenda, loting, burgerfora en -beraden,
• We verwelkomen de komst van cannabis social clubs in de stad en strijden voor het legaliseren van soft- en partydrugs (zoals xtc).
• Wij zijn tegen privacybeperkende en racismegevoelige veiligheidsmaatregelen zoals camera’s met gezichtsherkenning en preventief fouilleren.

Op 13 november stemmen de leden van GroenLinks Amsterdam over het definitieve programma tijdens de Algemene Ledenvergadering. Leden van GroenLinks Amsterdam kunnen wijzigingen op het programma voorstellen door amendementen in te dienen, lees meer over de procedure voor het indienen van amendementen. 

De coalitiepartijen in Amsterdam komen met een initiatiefvoorstel om een eerlijke, lokale en duurzame economie in Amsterdam Zuidoost te stimuleren.​Een economie waarin het geld dat in een gebied verdiend wordt, zoveel mogelijk terugvloeit naar de bewoners van dat gebied. Via coöperaties, lokale ondernemers en via een eerlijke arbeidsmarkt. Een economie waar Amsterdammers zelf zeggenschap over hebben. Met dit voorstel introduceren de indieners de internationaal beproefde aanpak van Community Wealth Building in Nederland.
​
Niet veel mensen weten het, maar stadsdeel Zuidoost huisvest de rijkste plek van Nederland. In het gebied rondom de Johan Cruijff Arena worden per vierkante kilometer de meeste euro’s verdiend. Het is tegelijkertijd een stadsdeel met hoge armoedecijfers, waar mensen wonen met onzekere banen en inkomens. Hoe kan het dat in hetzelfde gebied zoveel rijkdom en tegelijkertijd zoveel armoede is? Veel verdwijnt in de handen van anonieme aandeelhouders van de bedrijven en vloeit direct weer weg uit het stadsdeel. De gevolgen zijn dat de bewoners van Zuidoost niet meeprofiteren van de rijkdom die er in het stadsdeel vergaard wordt en er grote ongelijkheid is tussen de grote rijke bedrijven enerzijds en mensen met lage inkomens anderzijds.

Dat moet en kan anders. Zuidoost is een stadsdeel met veel potentie en veel bedrijvigheid. Community Wealth Building is een beproefde aanpak van economische ontwikkeling die tot doel heeft economische waarde in de wijk vast te houden, onder meer door het creëren van gedeeld eigenaarschap van de economie. Het plan dat er nu ligt, is tot stand gekomen in samenwerking met en op basis van input van vele ondernemers, organisaties en inwoners uit Zuidoost.

Femke Roosma (GroenLinks): “Wij willen dat op plekken waar veel geld wordt verdiend, bewoners meer kunnen profiteren van de economie. Dat willen we doen door lokaal ondernemerschap, vooral in coöperaties, te stimuleren, en door ervoor te zorgen dat grote bedrijven en instellingen meer werk creëren voor bewoners in de wijk en meer inkopen bij lokale ondernemers. We willen eerlijk werk en een goed inkomen voor de mensen in Zuidoost. Daar kan Community Wealth Building aan gaan bijdragen.”

Door nieuwe vormen van lokaal ondernemerschap te stimuleren, zoals lokale coöperaties waarin kennis gedeeld wordt, komen de winsten ten goede aan de werknemers en dus aan de bewoners zelf. Grote bedrijven en instellingen die in de gemeenschap verankerd zijn, kunnen meer mensen uit de buurt aannemen met zekere en goede arbeidscontracten. Door in te kopen bij lokale en kleine ondernemers blijft er meer waarde in het gebied. Het creëren van plekken voor zelfbeheer voor lokale ondernemers en initiatieven draagt eraan bij dat economische activiteit in het gebied vastgehouden wordt. De concrete invulling van Community Wealth Building in Zuidoost wordt samen met bewoners, lokale ondernemers en het stadsdeel gedaan. Zo creëren we meer waarde voor de wijk.

Simion Blom, raadslid GroenLinks: “Het is belangrijk dat dit programma wordt uitgevoerd door de bewoners in Zuidoost, waarbij vooral een stem moet worden gegeven aan de mensen die al te lang niet gehoord zijn. We gaan hiermee ondersteunen dat welvaart van generatie op generatie doorgegeven kan worden. Het wordt tijd.”

De aanpak van Community Wealth Building is eerder succesvol toegepast in de stad Cleveland in de VS en in de stad Preston in Engeland. In Preston is het aandeel van publiek geld dat terugstroomt in de lokale economie gestegen van 39% tot 75% wat heeft geleid tot veel lokale werkgelegenheid.

LEES HIER HET HELE VOORSTEL:
‘Een lokaal verankerde economie: Community Wealth Building in Zuidoost

De Amsterdamse coalitiepartijen GroenLinks, D66, PvdA en SP willen in deze moeilijke tijden extra investeren in sociale, culturele en buurtvoorzieningen  om de sociale samenhang  in de stad te versterken en te zorgen voor de Amsterdammers die het meest kwetsbaar zijn.

De coronacrisis heeft grote economische gevolgen voor de stad. Ook het Rijk heeft de afgelopen jaren gemeenten gekort op het gemeentefonds en de (jeugd)zorg. Dit zorgt ervoor dat de Amsterdamse begroting een jaarlijks tekort heeft van 250 miljoen euro. Dit stelt de gemeente voor pijnlijke keuzes, juist in tijden dat de nood onder Amsterdammers groot is, en de behoefte aan gemeenschappelijke voorzieningen alleen maar groter wordt. De coalitiepartijen kiezen ervoor te investeren daar waar de noden van de stad het grootst zijn.
Femke Roosma, fractievoorzitter van GroenLinks: “Amsterdam is een sociale stad en we zorgen voor elkaar, ook als we financieel in zwaar weer zitten. In Amsterdam willen we dat niemand op straat slaapt. Ik ben blij dat we in deze begroting een oplossing hebben gevonden om alle dak- en thuislozen opvang te bieden, en om de buurtbibliotheken en andere sociale en culturele voorzieningen open te houden. We blijven knokken voor wat kwetsbaar is.” 
 
In september kwamen de coalitiepartijen met het financiële akkoord ‘Samen sterker uit de crisis’, een herstelplan voor de stad met voorstellen om met duurzame investeringen de werkgelegenheid in Amsterdam op peil te houden in crisistijd. Dit vormde mede de basis voor de in oktober gepresenteerde begroting van het college van B & W.
 
De afgelopen tijd hebben de coalitiepartijen gekeken naar waar in de begroting nog ruimte gevonden kon worden om sociale en culturele voorzieningen overeind te houden en kwetsbare groepen te ondersteunen. ”
De coalitiepartijen zullen de volgende voorstellen indienen bij de begrotingsbehandeling:

• De voorgenomen bezuinigingen op de bibliotheken in 2023 en 2024 (van tweemaal 1,5 miljoen euro) worden geschrapt. Hierdoor hoeven er geen buurtbibliotheken te sluiten.
• De permante winteropvang van daklozen wordt uitgebreid met 100 plekken voor het lopende winterseizoen (tot 1 april) en het winterseizoen 2021/2022. De opvang zal zo snel mogelijk opengaan. Hiervoor wordt 2 miljoen euro uitgetrokken.
• Er komt 1 miljoen euro voor culturele broedplaatsen om de voorgenomen bezuiniging in 2021 te schrappen.
• Er wordt 750.000 euro uitgetrokken voor lokale voedselinitiatieven die in coronatijd in allerlei wijken en buurten zijn opgestart.
• Er komt 600.000 euro voor wijkcentra, bewonersinitiatieven, lokale buurtmedia en Refugee Company.
• Er wordt binnen de cultuurbegroting gezocht naar financiële ondersteuning voor het Amsterdamse Bostheater en Museum het Schip.

Dekking van de voorstellen
De coalitiepartijen hebben financiële ruimte voor hun voorstellen gevonden in de reserve Zuidas, de resterende middelen in de noodkas corona, de reserve ‘wonen boven winkels’, de reserve ‘subsidieregeling ombouw oude diesels’, de gereserveerde middelen voor de werkbonus en in de nieuw op te zetten ‘regeling maatschappelijk initiatief’.

Amsterdam laat met de begroting 2021 zien dat de stad durft te investeren om het anders te doen dan vroeger. Een lokaal verankerde economie, met een sterk MKB en een sterke culturele en vrijzinnige sector. Tijdens de algemene beschouwingen bij de Amsterdamse begroting 2021 sprak onze fractievoorzitter Femke Roosma ook over de toestand en toekomst van de stad in deze coronacrisis. 'Al die Amsterdammers die er voor elkaar waren en er voor elkaar zijn in deze nare tijd wil ik bedanken. Laten we een voorbeeld aan hen nemen.
SPREEKTEKST VAN Femke Roosma 

Voorzitter, het voelt heel gek om de algemene beschouwingen over de begroting 2021 thuis van achter een scherm te moeten doen. Ieders leven wordt in meer of mindere mate geraakt door het virus. Wat begin 2020 nog ver weg klonk - een virusuitbraak in Wuhan - is nu al maanden ook onze dagelijkse realiteit. Leven in tijden van corona; een pandemie, die ons leven in al haar facetten beheerst.

We leven bijna permanent in onzekerheid, en alleen al die onzekerheid zelf trekt een grote wissel op ons welzijn. Het frustreert dat niemand ons kan vertellen hoe lang het nog duurt, hoe we hier uit komen en wat er dan nodig is om weer op te krabbelen.

Tegelijkertijd zien we het maatschappelijk debat en de samenleving ook verharden. De gezamenlijkheid van het voorjaar lijkt verdwenen. Het zorgpersoneel dat zo keihard gewerkt heeft – met gevaar voor eigen gezondheid en leven – wordt bedreigd. Complottheorieën krijgen vat op mensen die niet meer weten wat waar is en wat niet, in de brij van semi-nieuws en fake-news. Soms bewust verspreid om de samenleving te ontwrichten.   

En die verharding bedreigt onze samenleving misschien wel meer dan het virus zelf. Want hoewel we weten en erop vertrouwen dat de Amsterdamse samenleving veerkrachtig is, moeten er ook zaken fundamenteel veranderen om een sterkere basis te kunnen bieden voor de toekomst.

BLACK LIVES MATTER-, #METOO- EN KLIMAATBEWEGING
Het is onze taak om als politici perspectief te bieden. Niet alleen de hoop dat we hier uit komen, maar ook dat we er sterker uitkomen, samen. Dat de post-corona samenleving een betere is dan de pre-corona samenleving.

En dat kan, want we staan op een kantelpunt. Een nieuw tijdgewricht dient zich aan. Het was in het revolutiejaar 1848, dat koning Willem II zei dat hij “in één nacht van een conservatief, liberaal werd”. Het werd duidelijk te heet onder zijn voeten.  

Maar ook nu broeit het in de samenleving. Sociale bewegingen zijn talrijker dan ooit te voren, brengen meer mensen en meer jonge mensen op de been en hun claims worden sterker verwoord en gehoord. De black lives matter beweging, de klimaatbeweging, de #metoo-beweging, de anti-austerity-beweging. Sterker en sterker wordt de roep om een wereld met meer gelijkwaardigheid en inkomensgelijkheid, om een wereld die er ook nog is voor toekomstige generaties.

DE PUBLIEKE SECTOR
De corona-pandemie heeft – daarbovenop – duidelijk gemaakt dat we behoefte hebben aan een sterke publieke sector, zoals goede zorg en goed onderwijs, aan publieke voorzieningen, zoals inkomenszekerheid, aan publieke en groen ruimte, aan publieke werken, zoals de verduurzaming van onze stad, om onze economie aan de gang te houden. Maar ook: publieke gezondheid, de gezondheid van ons allemaal, is voor iedereen afzonderlijk belangrijk. Het is tijd om er in te investeren want we hebben het harder nodig dan ooit. 
 
Want het publieke, dat wat van ons allemaal is, dat is verwaarloosd in het neoliberale tijdperk. Het tijdperk waar vooral het individu en het recht van de sterkste voorop stond, Het “eigen verantwoordelijkheid en anders oprotten” van Rutte, waar beloofd werd dat de exorbitante rijkdom van aandeelhouders naar beneden zouden druppen, waarbij de aarde er was om aan te verdienen en te exploiteren. Dit is het moment waarop ook Rutte wakker zou moeten worden en zou moeten zeggen dat hij in één nacht van neoliberaal, socialist is geworden. In Amsterdam is de VVD helaas nog niet zo ver.

TEGENBEGROTING VVD
Maar laat me de fractie van de VVD eerst complimenteren met het feit dat ze een tegenbegroting hebben opgesteld. Want het goede democratische debat is hierbij gebaat en de VVD neemt ook haar verantwoordelijkheid om haar oplossing van het financiële tekort uit te werken. Dat is heel erg te prijzen. Zeker in tijden waarin het makkelijk scoren is met oneliners en deeloplossingen, biedt dit een volwaardig alternatief – ofwel het perfecte spiegelbeeld - voor de begroting van het college.

Kneiterrechts, zou je kunnen zeggen. 100 miljoen euro extra bezuinigen (boven op de al genoemde bezuinigingen) op het ambtelijk apparaat is een directe bezuiniging op publieke voorzieningen. Het betekent minder reiniging, minder bouwplannen, minder GGD-medewerkers, minder stadsherstel, minder dienstverlening. 30 miljoen euro bezuinigen op subsidies in het sociaal domein, en nog eens 30 miljoen euro voor het niet toekennen van nominale compensatie, betekent forse ingrepen in de cultuursector die al zo enorm lijdt, in de zorg, in daklozenopvang, in jongerenwerk, in welzijn. 75 miljoen uit het vereveningsfonds halen, betekent alleen nog maar bouwen voor de hoogste inkomens. En als klap op de vuurpijl wordt het klimaatfonds leeggehaald.

KLIMAATCRISIS
Terwijl de ijsmassa op Groenland definitief gaat smelten, het permafrost is begonnen te ontdooien, in een vijfde van alle landen het ecosysteem in elkaar dreigt te storten, en afgelopen maandag meer dan 18 graden was, besluit de VVD de rekening van de door ons veroorzaakte klimaatontwrichting nóg een keer naar toekomstige generaties door te schuiven.

Er is een corona-crisis, maar de klimaatcrisis wacht daar niet op. Deze crisis is een nog grotere bedreiging voor onze vreedzame samenleving. Het is daarom terecht dat dit college de transitie naar een duurzame economie op volle kracht doorzet met een fors pakket aan investeringen in duurzame banenmotoren, die niet alleen werk opleveren, maar ook onze stad klaar maken voor een duurzame toekomst.

WERK EN LOKALE ECONOMIE
Deze begroting laat zien dat we als stad niet alleen durven te investeren, maar ook investeren om het anders te doen dan vroeger. Investeren in een “andere” economie, zoals in de begroting staat. Een lokaal verankerde economie, met een sterk MKB en een sterke culturele en vrijzinnige sector. Waar in het neoliberale tijdperk de grote bedrijven en het zogenoemde ‘vestigingsbeleid’ heilig waren, moeten we ons richten op het midden- en klein bedrijf, op coöperatieven en het versterken van de buurt- en wijkeconomie. Het MKB Amsterdam wil bijvoorbeeld bij de viering van Amsterdam 750 jaar inzetten op Amsterdam als Food Capital; met korte voedselketens, lokaal en duurzaam geproduceerde voeding. De SP zal hiervoor een motie indienen, die steunen we graag.

We richten ons op werkgelegenheid in deze begroting. Werk staat centraal. Maar dat hoort ook werk te zijn dat echt loont en dat echt zekerheid biedt. De Nederlandse arbeidsmarkt is extreem kwetsbaar door een ongezonde hoeveelheid flexibel werk, in een eindeloze hoeveelheid contractvormen die fiscaal gestimuleerd worden, terwijl lonen ver achterblijven bij de groei van het kapitaal.

Het regionaal werkcentrum kan wat ons betreft een unieke rol spelen in het vernieuwen van de arbeidsmarkt. Naast het matchen van de vraag en aanbod voor werk, om- en bijscholing, werktrajecten naar de zorg en de techniek, denken we dat het ook mogelijk is te experimenteren met nieuwe vormen van collectieve zekerheid. Om kleine ondernemers te ontlasten en werkgelegenheid te stimuleren. Daar hebben we een motie voor.

WONINGCRISIS
Maar sterke lokale economie in een stad, bestaat alleen als je er ook kunt wonen. Voor steeds meer mensen is wonen onbetaalbaar. Een begrip als “economisch dakloze” bestond tien jaar geleden nog nauwelijks. Dit jaar melden zich drie keer zoveel economisch daklozen bij de Regenboog als vorig jaar.

In Amsterdam roeien we met de riemen die we hebben, we blijven woningen bouwen voor lage en middeninkomens. Maar we kunnen het niet alleen. Het is goed om te horen dat partijen die verantwoordelijk zijn voor het de nek omdraaien van de volkshuisvesting, nu dat woord weer in de mond nemen. Geen woningmarkt, maar volkshuisvesting. Een huis om in te wonen. Niet als speculatieobject.

Maar het kabinet moet ons meer instrumenten geven om fundamenteel te kunnen ingrijpen, bijvoorbeeld een woonplicht in de bestaande bouw mogelijk te maken. We moeten ook de verhuurders aanspreken op de inkomenseisen in de vrije sector. Steeds vaker worden hoge inkomenseisen gesteld van wel netto (!) 3 tot 3,5 keer de maandhuur. Welk ‘middeninkomen’ kan dat nog betalen? Ook hiervoor hebben wij een motie.

SOCIALE BUURTEN
Tenslotte, als de coronacrisis ons één ding heeft laten zien, is hoe sterk de Amsterdamse buurten kunnen zijn. Amsterdammers die vanzelfsprekend voor elkaar zijn gaan zorgen in sociale netwerken. Die voedsel zijn gaan verstrekken, die daklozen in huis hebben genomen, die elkaar helpen. Het is een klap dat nu de buurthuizen en de inloophuizen sluiten vanwege de maatregelen. Ze zijn een levenslijn, een basis voor veel Amsterdammers. Solidariteit en gemeenschapszin zijn nu belangrijker dan ooit. Dat willen we versterken met twee moties die de buurt meer in positie brengen.

Al die Amsterdammers die er voor elkaar waren en er voor elkaar zijn in deze nare tijd wil ik bedanken. Laten we een voorbeeld aan hen nemen. Zij zijn de belangrijkste baken van hoop voor een sterkere toekomst van onze stad.
​
Speciaal voor wethouder Groot Wassink sluit ik af met een citaat van filosoof Peter Kropotkin, uit 'Mutual Aid': “Het beoefenen van wederzijdse hulp is de zekerste manier om elkaar de grootste veiligheid te bieden, de beste garantie voor bestaan en vooruitgang, lichamelijk, intellectueel en moreel”.

De Amsterdamse begroting voor 2021 staat in het teken van investeren in de stad. Er wordt bijna 80 miljoen euro vrijgemaakt voor duurzame banenplannen. Onze wethouder Marieke van Doorninck lanceert een banenmotor die duizenden arbeidsplaatsen oplevert, om zoveel mogelijk Amsterdammers aan het werk te helpen en te houden.

Amsterdam is en blijft ongekend hard geraakt door de coronacrisis. Eerder presenteerden wij samen met onze coalitiepartners D66, PvdA en SP een akkoord genaamd ‘Samen sterker uit de crisis’. Daarin staan onze ideeën over hoe wij de tekorten met elkaar kunnen opvangen en kunnen investeren in duurzaam en sociaal herstel van de stad. In de begroting voor 2021 heeft het college deze plannen verder uitgewerkt. Daarom bevat deze begroting een duurzaam en sociaal herstelpakket om zoveel mogelijk Amsterdammers aan het werk te helpen en te houden.
In de begroting staan helaas ook maatregelen in die wij liever niet hadden hoeven nemen, maar die nodig zijn om de opgelopen tekorten aan te vullen. We voelen de pijn van de mensen die hierdoor geraakt worden.   

LOKAAL VERANKERDE ECONOMIE
“Tegelijkertijd zijn we er trots op dat gemeente Amsterdam er duidelijk voor kiest om te investeren”, zegt onze fractievoorzitter Femke Roosma. “In werkgelegenheid, in een lokaal verankerde economie. Amsterdam gaat fors investeren om mensen aan het werk te houden. Door de plannen voor een duurzame stad naar voren te halen, zorgen we voor concrete baankansen op korte termijn.” Amsterdam investeert 78 miljoen euro in dit plan dat bijdraagt aan werkgelegenheid en aan de verduurzaming van de stad.
Afspele
MEER BANEN, MINDER UITSTOOTOnze wethouder Marieke van Doorninck heeft zes banenmotoren voor duurzaam herstel ontwikkeld. Het gaat om investeringen in onder meer het renoveren en isoleren van panden, het versneld aardgasvrij maken van woningen en het plaatsen van zonnepanelen op daken van corporatiewoningen, een klimaatbestendige openbare ruimte, en steun aan duurzaam, lokaal MKB. De zes duurzame banenmotoren leiden tot en met 2025 naar verwachting tot circa 3.800 arbeidsjaren aan extra werkgelegenheid. “Dit levert niet alleen banen op, maar is ook goed nieuws voor ons klimaat”, aldus Marieke van Doorninck. “Met dit pakket aan maatregelen gaan we meer schone energie opwekken en onze CO₂-uitstoot terugbrengen, en bijdragen aan duurzaam economisch herstel.”


BANENMOTORENHet duurzaam herstelplan bestaat uit zes banenmotoren: een renovatiemotor, een warmtemotor, een zonmotor, een eigen vastgoed motor, een klimaatadaptatiemotor en een MKB-motor. De motoren en hun impact op werkgelegenheid zijn doorgerekend door de onafhankelijke onderzoeksbureaus SEO en CE Delft. De investeringen van de gemeente kunnen – samen met het realiseren van de overige duurzaamheidsambities van Amsterdam – zo’n 2,7 miljard aan private investeringen aanjagen tot en met 2025.
👉  Bekijk hier de uitgebreide toelichting op de zes banenmotoren


START IN 2020 EN 2021In 2021 worden de eerste woningen van woningcorporaties geïsoleerd en in de zomer van 2021 start de gemeente met een collectief inkooptraject voor isolatie voor bewoners. In 2021 worden in het kader van de ‘warmtemotor’ de eerste duizend woningen versneld aangesloten op het warmtenet. Nog dit jaar start een vergroeningsproject in Nieuw-West dat bijdraagt aan het verbeteren van de klimaatadaptatie. Alle werkzaamheden worden zoveel mogelijk sociaal aanbesteed, zodat ze zoveel mogelijk banen voor werkzoekenden opleveren.
Om ervoor te zorgen dat er de komende jaren voldoende gekwalificeerde vakkrachten zijn om de banen in te vullen, heeft de gemeente met werkgevers en uitvoerders afspraken gemaakt over het opleiden van potentiële arbeidskrachten en doorstroom naar de technische sectoren.

De coalitie is de afgelopen tijd bezig geweest om gezamenlijk met een plan te komen voor een sociale en duurzame weg uit de crisis. We zijn trots dat we als coalitie gekozen hebben om samen sociaal en duurzaam deze crisis uit te komen.

Zoals jullie allemaal weten en ervaren stelt de coronacrisis de hele wereld, en ook Amsterdam, voor grote uitdagingen en hebben de economische gevolgen een enorme impact op de financiële situatie van Amsterdam.

Om sterker uit de crisis te komen en de transitie te maken naar een diverse, lokale economie die minder kwetsbaar is voor economische schokken, is het van groot belang dat we investeren. Met dit pakket kiezen we voor sociaal en duurzaam herstel. We komen met een groot werkgelegenheidsplan, waarbij we extra en versneld investeren in klimaat, onderhoud, groen en openbare ruimte en zo werkgelegenheid creëren voor de Amsterdammers. We stellen ook verschillende hervormingen voor het sociaal domein en we vragen een grotere bijdragen van bedrijven en private investeerders in een op te richten Amsterdam Fonds. 

SOCIAAL EN DUURZAAM WERKGELEGENHEIDSPLAN
Werk is hierin de belangrijkste motor. Dit gaat via banenplannen voor een duurzame economie, investeringen in de publieke zaak, doorontwikkelen van de werkbrigade en startersbeurzen voor jongeren. Via een Regeling maatschappelijk initiatief willen we de link tussen formele en informele organisaties versterken, onder andere door via buurtbanen voor mensen die een belangrijke rol spelen in de buurt. 

EEN DIVERSE LOKALE ECONOMIE
We versterken de lokale economie, met aparte aandacht voor de Binnenstad en Zuidoost. In Zuidoost investeren we in het Masterplan Zuidoost en starten we een programma voor community wealth building om winsten te herinvesteren in de buurt en lokale werkgelegenheid te creëren. En werken we verder aan een uitbreiding van het verbod op vakantieverhuur.

INVESTEREN IN SOCIAAL HERSTEL
We investeren verder in een sterke sociale basis door extra te investeren in vroegsignalering van schulden, schuldhulpverlening en armoedemiddelen om de laagste inkomens te ondersteunen. Daarnaast we investeren in veiligheid en handhaving.

Het coalitieakkoord zal de komende jaren als vanzelfsprekend een houvast zijn. We ontkomen er echter niet aan om voor de komende jaren onze prioriteiten bij te stellen en fors te bezuinigen op de eigen organisatie van de gemeente. Ook een beperkte lastenverzwaring voor sommige Amsterdammers is daarbij onafwendbaar om samen sterker uit de crisis te komen. Zo zullen de onroerendezaakbelasting en parkeeropbrengsten worden verhoogd, waarbij bij de laatste de bewoners zo veel mogelijk ontzien worden. 

Ondanks dat Amsterdam economisch hard geraakt is, vertrouwen we erop dat we samen met onze coalitiepartners vandaag een pakket presenteren waarmee we de coronacrisis zo goed mogelijk met elkaar en alle Amsterdammers kunnen doorstaan. Amsterdammers hebben een enorme veerkracht laten zien tijdens de crisis. Wij vertrouwen erop dat we er samen sterker uit komen.

Lees het hele plan 'Samen sterker uit de crisis'

We hebben de afgelopen jaren samen met Amsterdammers gewerkt aan een groene en sociale stad. In onze tussentijdse terugblik kun je lezen wat we met elkaar hebben bereikt. Maar de coronacrisis raakt de stad en haar bewoners hard en heeft de fundamentele fouten in onze economie en maatschappij nog meer blootgelegd. We hebben als GroenLinks eerder laten zien dat we oude patronen kunnen doorbreken. We zetten onze plannen met nieuwe urgentie voort. We hebben onze belangrijkste punten voor de komende tijd voor je op een rijtje gezet.

Het aandeelhouderskapitalisme wordt gefaciliteerd met lage belastingen voor multinationals of belastingontwijkingsconstructies. Diezelfde aandeelhouders eisen een flexibele arbeidsmarkt. Collectieve risico’s worden genadeloos afgewenteld op mensen met tijdelijke of flexibele contracten en in schijn-zzp-constructies. Daardoor hebben juist deze mensen met de meest precaire positie op de arbeidsmarkt geen sociaal vangnet.

Lonen en uitkeringen zijn laag, terwijl de winsten uit kapitaal steeds meer toenemen. Die achterblijvende lonen eisen hun tol in de publieke sector: door het tekort aan werknemers in de zorg, het onderwijs en bij de politie, verschralen publieke diensten. De geglobaliseerde markt legt een grote druk op het klimaat, en de lege Amsterdamse binnenstad getuigde ervan hoe sterk onze lokale economie afhankelijk is van toeristen en bezoekers.

Onze sociale en duurzame plannen zijn daarom de komende jaren harder nodig dan ooit. Wij werken aan verandering op de volgende punten:

WE MOETEN DE ECONOMIE VERDUURZAMEN EN LOKAAL VERANKEREN
Geld moet niet wegstromen in de zakken van anonieme aandeelhouders. Bewoners van Amsterdam moeten zelf profiteren van de winsten; door hogere lonen of mede-eigenaarschap in coöperaties. We willen een economie die stoelt op kleine en middelgrote ondernemingen die waarde toevoegen aan de stad. Een economie die opereert binnen de grenzen van onze planeet (donuteconomie) en die mensenrechten respecteert. Een levendige culturele sector is essentieel voor vrijheid en leven in de stad. Maar ook een belangrijk onderdeel van de Amsterdamse economie. Amsterdam kan niet zonder zijn makers en culturele instellingen, die de stad verbinden en vernieuwen.

DE KLIMAATCRISIS IS NOG EVEN URGENT ALS VOOR DE CORONACRISIS. ER KOMT EEN GREEN NEW DEAL
We moeten meer investeren om ons energieverbruik en onze CO2-uitstoot drastisch terug te dringen. Door in te zetten op duurzame energie, circulaire economie, woningbouw en stedelijke infrastructuur, creëren we veel werk. Om- en bijscholing biedt mensen kansen op de arbeidsmarkt in de publieke werken van de duurzame stad, zorg of onderwijs. Dit werk moet beter beloond worden en werknemers mogen niet langer de collectieve risico’s dragen.

WE MOETEN BOUWEN AAN EEN BETAALBARE, COMPLETE STAD
Ook de noodzaak om de woningmarkt te hervormen blijft groot. De onbetaalbaarheid van koophuizen en huurwoningen is een nijpend probleem. Er zijn te weinig woningen voor (economisch) dak- en thuislozen, jongeren, voor slachtoffers van huiselijk geweld. De stad wordt steeds meer voor de rijken. Meer bouwen trekt nog meer kapitaal aan en duwt de prijzen verder omhoog. Het kabinet moet meer mogelijkheden geven om te sturen. We moeten bouwen aan een stad, met voldoende voorzieningen en veel publieke ruimte en groen. We delen die ruimte en maken ruim baan voor voetgangers en fietsers.

WE MOETEN INSTITUTIONEEL RACISME BESTRIJDEN OM ONGELIJKHEID IN DE STAD AAN TE PAKKEN
We moeten werken aan verbondenheid. We moeten ervoor waken dat groepen uit elkaar groeien en dat onbegrip, angst en desinteresse, vergroot worden. Dat voedt populisme. Maar de Black Lives Matter-beweging heeft laten zien dat Amsterdammers racisme en discriminatie meer dan zat zijn. Mensen spreken zich steeds vaker en luider uit.

HET TEGENGAAN VAN SOCIALE ONGELIJKHEID IS MISSCHIEN WEL DE GROOTSTE UITDAGING VOOR DE STAD
De coronacrisis legt naast armoede ook eenzaamheid bloot. We moeten er sterk op blijven inzetten om dat terug te dringen, en ons hard blijven maken voor preventieve zorg en welzijn. Meer dan voorheen moet dat via de sociale netwerken in de buurten zoals die zijn ontstaan tijdens de coronacrisis; zij kennen de mensen die door ‘het systeem’ vaak niet bereikt worden, zij kennen de behoeftes, en zij kunnen misschien wel het beste ongelijkheid wegnemen.

We hebben als GroenLinks eerder laten zien dat we oude patronen kunnen doorbreken, dat we bakens kunnen verzetten. We hebben laten zien dat verandering mogelijk is. We zetten onze strijd met nieuwe urgentie voort. Een nieuwe samenleving is binnen handbereik.

Femke Roosma
Fractievoorzitter GroenLinks Amsterdam

De raadsvergadering van woensdag 10 juni staat in het teken van het spoeddebat over de de antiracismedemonstratie van 1 juni op de Dam. Lees hier de bijdrage terug van onze fractievoorzitter Femke Roosma.
spelen
Femke Roosma in de raad:
Voorzitter, de afgelopen weken gingen over de hele wereld honderdduizenden mensen de staat op. De Black Lives Matter movement, demonstreerde in Washington DC, New York, Chicago, Los Angeles, Londen, Parijs, Brussel, Berlijn, München, Hamburg, Barcelona, Lissabon. Maar ook in Nijmegen, Arnhem, Utrecht, Groningen, Den Haag, Eindhoven, Tilburg, Rotterdam en in Amsterdam.

De aanleiding is de gruwelijke moord op George Floyd, die langzaam stikte door de knie van een politieagent in zijn nek. De motor die de beweging voortstuwt is de woede in de samenleving, over racisme en politiegeweld. Over institutioneel racisme, een systematische schending van wat in Nederland verankerd is in artikel 1 van de grondwet: de gelijke behandeling van alle mensen, ongeacht afkomst, of kleur.

Racisme en uitsluiting is overal, in de toegang tot zorg, in ons onderwijs, op het werk, bij sollicitaties, stages, bij de politie, en bij de belastingdienst. In alledaagse sociale interactie. En niet in de laatste plaats op social media. Het toont zich soms in al haar lelijkheid, en soms is het subtiel. Maar mensen zijn het meer dan zat.

De aanhoudendheid van deze demonstraties en haar massaliteit zijn uniek. De Black Lives Matter-beweging is niet meer te stoppen. Eindelijk staan meer mensen op, spreken mensen zich uit. Een onderstroom die bovenkomt.

CORONAVIRUS
Tegelijkertijd, voorzitter, komen we langzaam uit een intelligente lockdown. En een coronavirus dat enorm veel leed en verdriet heeft veroorzaakt. We zijn met z’n allen op zoek naar het nieuwe normaal, dat niet normaal is, een samenleving op anderhalve meter afstand. Dat doen we om een nieuwe uitbraak van het virus te voorkomen, om de kwetsbare mensen in onze samenleving te beschermen en om ons zorgsysteem overeind houden.

Dat dat niet eenvoudig is, ervaren we allemaal; jongeren, ondernemers, maar ook mensen die geen afscheid konden nemen van hun geliefden, mensen in verpleeghuizen en mensen in zorginstellingen.

DE DAM
Vorige week maandag botste dit op de Dam. De diepgevoelde woede en pijn brachten zo veel mensen samen dat het niet meer lukte om afstand te houden. Mensen wilden niet de regels overtreden, mensen droegen mondkapjes en handschoenen en overal vroeg men om afstand te houden. Maar het ging te snel en er waren te veel mensen. De Dam was te klein voor én de woede én de coronasamenleving. 

De beelden van een volle Dam die voor sommigen zo hoopgevend zijn, omdat eindelijk hun pijn werd gezien, zijn juist voor de ander heel erg pijnlijk omdat het herinnert aan leed en verlies in coronatijd. Het is allebei waar.

VRAGEN EN LESSEN  
Wat we moeten doen is lering trekken: hoe kon het zo misgaan, en wat moet anders? En volgens mij is het al anderhalve week duidelijk dat de grootste fout die gemaakt is, een inschattingsfout is. Het verschil tussen het verwachte aantal mensen en de daadwerkelijke opkomst is gigantisch. Hoe konden we er zo naast zitten?

Goed dat de burgemeester twee onafhankelijke onderzoeken heeft aangekondigd. Want vragen voor mij zijn nog wel:
Hoe kan het dat de aantallen telkens op eenderde van het totaal aantal aanmeldingen wordt ingeschat? Dat gaat ook over feeling met de samenleving. Hoe kan de onder- en bovenstroom in de samenleving beter aangevoeld worden door politie en OVV?

Maar het gaat ook over of we de juiste informatiebronnen en kanalen gebruiken. Zijn deze up-to-date? En hoe kan het dat bepaalde signalen die er wel waren bij de politie, de driehoek uiteindelijk niet bereikten? Waar stokte de informatie en waarom?

Tenslotte, kan in het onderzoek ook vergelijking worden getrokken met hoe afstand houden en demonstraties in andere steden wel en niet gelukt is, bijvoorbeeld in Rotterdam en Den Haag?

AANDACHT VOOR DE PIJN
Dan is er het besluit om niet in te grijpen toen de Dam zo onverwacht snel volliep. En natuurlijk zijn ook wij benieuwd; waren er geen andere mogelijkheden om de demonstratie op afstand door te laten gaan? Bijvoorbeeld om mensen te laten lopen?

Maar de keuze van de burgemeester en de hoofdcommissaris om op dat moment de demonstratie niet te beëindigen en de politie niet tegenover de demonstranten te plaatsen was een wijs en moedig besluit. Er was aandacht voor de pijn, emotie en de woede van de demonstranten. En het past in de traditie van Amsterdam, het demonstratierecht is bijkans heilig en we zetten de politie altijd zo vreedzaam mogelijk in. Dat deden de agenten op de Dam ook uitstekend. Daar zijn we trots op.  

En de situatie in Rotterdam, waar men wel voorbereid was op grote aantallen maar desondanks ook geen afstand kon worden gehouden, heeft laten zien dat voortijdig politie ingrijpen inderdaad niet meer corona-proof is dan de demonstratie laten uitdoven.

DE OPHEF
Dan nog iets over de publieke ophef van de afgelopen week. Daar wil ik twee dingen over zeggen, waarvan ik vind dat ze gezegd moeten worden.

Fouten worden gemaakt in deze coronatijd. Kleinere fouten en hele grote fouten. Zoals het ongekende drama dat zich heeft afgespeeld in onze verpleeghuizen. Rutte heeft gezegd: 'We moeten 100% van de keuzes maken op basis van 50% van de kennis. We besturen op de achteruitkijkspiegel.'

Alleen als de burgemeester van Amsterdam een fout maakt, dan wordt zij buitenproportioneel afgerekend. 75 columns werden er geschreven over de burgemeester (waarna gestopt is met tellen). De landelijke VVD plaatste 11 berichten over de Dam en 1 bericht over racisme, 8 tweets over de Dam, nul over racisme.

En ja, er moeten vragen worden gesteld: hoe kon dit gebeuren en hoe voorkomen we het? Maar de verontwaardiging is wel erg selectief. Hoeveel social media-berichtjes hebben raadsleden en Kamerleden besteed aan de volle boulevard in Scheveningen waar geen afstand gehouden werd?  Hoeveel aan het feit dat straks in het vliegtuig 1,5 meter niet belangrijk is, vanwege economische motieven.

Het verwijt van de indieners van de interpellatie dat onze burgemeester niet neutraal zou zijn, omdat ze een anti-slavernijbutton droeg, is bijna lachwekkend als het niet zo verdrietig was. Alsof tégen slavernij zijn links is. 

De burgemeester - die door de VVD en het CDA vaak werd gecomplimenteerd over haar veiligheidsbeleid – valt die selectieve woede ten deel omdat ze een 'linkse vrouw met een ambtsketting' zou zijn (dixit Trouw). De felheid van de reacties en soms ongekende vrouwenhaat die loskomt, schokt ons.  We hebben een racismeprobleem in dit land, en we hebben ook een seksismeprobleem.

POLITIEK EFFECTBEJAG
Mijn tweede punt richt zich op de VVD van Amsterdam.
Onze bestuurders hebben een grote verantwoordelijkheid die op hun schouders rust, de burgemeester de allergrootste. We geven hen in beginsel ons vertrouwen om ingewikkelde besluiten te nemen. Dat vertrouwensbeginsel houdt ook in dat zij de kans krijgen om verantwoording af te leggen over die besluit. Vóórdat we als raad een oordeel vellen.

Door slechts een uur of 15 na de demonstratie - nota bene op televisie en in een tweet - een motie van wantrouwen aan te kondigen, gooit de VVD een belangrijke democratische norm te grabbel. Het schaadt het democratisch bestuur. Niet alleen hier, maar in heel bestuurlijk Nederland.
​
En waarom? Vanuit politiek effectbejag? Omdat het Forum overtoept moet worden in de race om de clicks op social media? In elk geval niet om de stad te dienen. Je doet ook jezelf tekort als partij, want wat is je inbreng in het democratisch debat nog waard als je oordeel al vaststaat? Dit is de 'Amsterdamse VVD' onwaardig. 

Op een zonnige dag in mei 2018 presenteerden we, na succesvolle onderhandelingen met onze coalitiepartners D66, PvdA en SP het coalitieakkoord Een nieuwe lente en een nieuw geluid. Een akkoord vol met ambitieuze groene, linkse en progressieve plannen.

Nu, halverwege deze bestuursperiode, leggen we graag verantwoording af aan jullie over wat we bereikt hebben voor de stad. In deze tussentijdse terugblik kun je lezen wat we voor elkaar hebben gekregen op thema's die wij, en jullie, belangrijk vinden.

In korte tijd is onze wereld echter ingrijpend veranderd. We leven in een moeilijke tijd. Een tijd met grote zorgen over ieders gezondheid, over onze bestaanszekerheid en de economie.

Het is een tijd waarin de breed gedeelde woede over racisme en discriminatie eindelijk tot uiting komt in de wereldwijde protesten van de Black Lives Matter-beweging. Onze idealen zijn misschien wel urgenter dan ooit.

We willen een democratische economie binnen de ecologische grenzen van onze planeet. Een maatschappij waar ongelijkheid, in inkomen, gezondheid, kennis en vaardigheden, wordt verkleind. Waar er géén ruimte is voor racisme en discriminatie, waar we institutioneel racisme - onder meer in de zorg, het onderwijs, bij de overheid - bestrijden en werken aan een inclusieve samenleving. Waar woningen weer zijn om in te wonen, geen verdienmodel. Waar we investeren: in zorg, onderwijs, schone energie, openbaar vervoer. Waar de openbare ruimte groen en ruim is, en de lucht schoon. Waar mensen die nog niet gehoord worden een stem krijgen.

We willen een rebelse, cultureel vrijzinnige stad zijn, vol sociale beweging en met een eigen dynamiek, een stad om samen vorm te geven. Die roep om verandering klinkt ook in de stad. Of het nu gaat om een vuurwerkverbod of de scooter van het fietspad, een autoluwe stad, excuses voor ons slavernijverleden of opvang voor 500 ongedocumenteerden.

De norm verschuift; wat vroeger radicaal was, is vandaag normaal. We moeten dus niet bevreesd zijn als de uitdagingen soms groot lijken. Want het lukt ons nu al om bakens te verzetten. We blikken graag met jullie terug op de duurzame en sociale fundamenten van verandering die we de afgelopen jaren legden. Maar we kijken ook vooruit. Hoe bouwen we samen verder aan deze verandering en bieden we tegelijkertijd de uitdagingen van de post-coronasamenleving het hoofd?
​
Onze idealen zijn ons kompas, onze solidariteit is onze kracht.
Femke Roosma
Fractievoorzitter

DOWNLOADS
GroenLinks Tussentijdse Terugblik juni 2020.pdf

Donderdag 19 maart kwamen afgevaardigden van de gemeenteraad samen om de gevolgen van de coronacrisis voor Amsterdam te bespreken. Onze fractievoorzitter Femke Roosma en raadslid Jenneke van Pijpen (woordvoerder zorg) waren namens GroenLinks Amsterdam aanwezig, om vragen te stellen aan het college en de zorgen van Amsterdammers over te brengen. Voorafgaand aan het debat had Femke Roosma haar gedachten over de huidige situatie op papier gezet. Haar observatie: het is een tijd van angst en zorgen, maar ook een tijd waarin solidariteit herleeft, op allerlei plekken in de samenleving. Hieronder lees je de tekst zoals ze die tijdens de commissievergadering heeft uitgesproken.

Het is bijna onwerkelijk hoe we hier nu bij elkaar zitten, zonder publiek, op fysieke afstand van elkaar, terwijl sommige collega’s er niet bij kunnen zijn. Maar het is belangrijk dat het debat plaatsvindt, omdat juist in tijden van crisis de democratie moet blijven functioneren. Dat doen we hier en nu.

Als GroenLinks-fractie willen we dit debat vooral aangrijpen om vragen te stellen, de zorgen van Amsterdammers over te brengen en tegelijkertijd ook onze steun en waardering uit te spreken voor de burgemeester, de wethouders, ambtenaren en uitvoerende organisaties die nu verantwoordelijkheid dragen in deze crisis. En uiteraard voor de zorgverleners en mensen in de vitale beroepen die nu de stad draaiende houden. De mensen in de zorg, het onderwijs, de schoonmaakbranche en gemeentereiniging. 

HET VIRUS KENT GEEN POLITIEKE VOORKEUR
Wij zijn gewend in een wereld te leven waarin mensen vaak tegenover elkaar staan. Maar het virus kent geen grenzen, kent geen begrippen als etniciteit of geslacht, kent geen politieke voorkeur. Daarmee is het virus onze gezamenlijke vijand en zorgt het ervoor dat we allemaal aan dezelfde kant staan.   

Het is bijzonder om te zien dat waar zo vaak het individuele belang voorrang heeft, nu overduidelijk het algemene belang voorop staat. Ondernemers sluiten de deuren, mensen houden fysieke afstand, medewerkers in de zorg maken het onmogelijke mogelijk, om levens te redden.
Omdat we weten dat het zorgstelsel onder druk staat, omdat elk bed op de IC er één is.

KEYNES LEEFT NOG
Tegelijkertijd is er veel onzekerheid, en zijn er veel zorgen over wat de langetermijn-impact zal zijn van deze 'sociale distantie'. Vandaag mag ons zorgstelsel niet instorten, maar morgen moet onze economie overeind blijven. En het doet pijn om te weten dat in een recessie altijd de laagste inkomens het hardst worden getroffen.

En hoewel we vanuit deze plek vaak kritiek hebben op het kabinet, moet gezegd worden dat het massieve steunpakket dat dinsdag werd aangekondigd werkelijk uitstekend is. Keynes leeft nog. En hij is harder nodig dan ooit. Laten we hopen dat het een deel van de schade kan beperken.

BEZORGD OVER KWETSBARE GROEPEN
Het zijn onzekere en verdrietige tijden. Omdat we ons zorgen maken over onze gezondheid en die van onze familie en vrienden. Omdat we ons zorgen maken over kwetsbare groepen, ouderen die geen bezoek meer mogen ontvangen, mensen die zich niet meer kunnen omringen met familie in de laatste fase van hun leven.

Ook omdat we niet alles weten over dit virus, over hoe we het kunnen indammen en bestrijden. Omdat we niet alles weten over de mogelijke economische impact en we niet weten hoe ons land en de wereld er over een paar maanden bij zullen staan.

DE STAD WEMELT VAN DE INITIATIEVEN
Tegelijkertijd zien we ook hoe veerkrachtig onze samenleving is. Binnen no-time wemelde het in de stad van de initiatieven en mensen die klaar staan om elkaar te helpen. Het Voor Elkaar initiatief, coronahulp, support your locals, een fonds voor de culturele sector. Dat geeft veel vertrouwen dat we er met elkaar doorheen zullen komen. Solidariteit is essentieel in tijden van crisis.

En als het straks allemaal voorbij is, zullen we de politieke balans opmaken en dan zullen we nog vaak verwijzen naar deze tijd. Hoe hard we de publieke sector, de zorg en het onderwijs, nodig hebben, hoe kwetsbaar de collectieve zekerheden van kleine ondernemers en zzp’ers zijn. Maar ook dat er dingen mogelijk werden die eerder onmogelijk leken. Het zal onze blik op de wereld veranderen.
​
We gaan een nieuw tijdperk in.